در اواخر دهه ی دهه ی 60 میلادی سریالی تلویزیونی به نام « سایه های تاریک / Dark Shadows » از شبکه ABC آمریکا به نمایش درآمد که در زمان مذکور طرفداران بسیار زیادی داشت. این سریال حدود 5 سال از طریق این شبکه بر روی آنتن رفت و اگرچه در اواخر زمان پخش دچار اُفت کیفیت شدیدی شد اما روی هم رفته به خوبی توانست داستانش را به اتمام برساند و به آرشیو سریالهای موفق این شبکه محبوب راه پیدا کند. تیم برتون و جانی دپ، دو تن از طرفداران پرو پا قرص این مجموعه تلویزیونی بودند که بنا به گفته خودشان ، امکان نداشت تماشای حتی یکی از قسمت های این سریال را هم از دست بدهند!

حال از آنجایی که ساخت بازسازی از فیلمها و سریال های کلاسیک در هالیوود روی بورس است، تیم برتون هم تصمیم گرفت تا به عشق دوران نوجوانی اش ادای احترام کند و فیلمی از روی این سریال محبوب با نقش آفرینی دوست قدیمی اش ، جانی دپ بسازد. فیلمی که به نظر می رسد بیش از آنکه نبوغ کارگردانی تیم برتون در آن مشاهده شود، بیشتر ادای احترام به این مجموعه و دن کورتیس ( کارگردان سریال « سایه های تاریکی » در سال 1966 ) است.

داستان فیلم در سال 1750 میلادی رخ می دهد. در این سال خانواده کالینز به همراه پسرشان برای یافتن یک زندگی بهتر از انگلستان عازم آمریکا می شوند. خانواده کالینز در کشور جدیدشان موفق می شوند تجارت پر سودی را آغاز کنند بطوریکه بعد از گذشت چند سال آنها تبدیل به مشهورترین افراد شهرشان می شوند. پسر خانواده کالینز که بارناباس نام دارد ( جانی دپ ) اکنون جوانی سرخوش و خودخواه است که به واسطه ثروت و اعتبار خانوادگی اش ، تقریباً هرکاری را که بخواهد انجام می دهد. او به تازگی به دختر بسیار زیبایی علاقه مند شده و تصمیم می گیرد تا ادامه زندگی اش را با او تقسیم کند. این در حالی است که او سابقاً دختر دیگری به نام آنجلیک بوچارد ( اوا گرین ) که یک ساحره هست، را به عنوان عشق خود معرفی کرده بود و با اینکار مشخصاً به آنجلیک خیانت کرده است. از اینرو آنجلیک که یک ساحره است، تصمیم می گیرد از بارناباس انتقام بگیرد. وی به وسیله ترفندی بارناباس را تبدیل به یک خون آشام می کند و بصورت زنده قبر می کند تا همانجا زندگی ابدی اش را ادامه دهد! پس از حدود 200 سال، بارناباس بطور اتفاقی از قبر خود خارج می شود و دنیای پیرامونش را بسیار متفاوت از زمانی که پیش از این در آن زندگی می کرده، می یابد و ظاهراً خبری هم از اعتبار و احترام خانواده اش که پیش از به آن می نازید نیست. او همچنین متوجه میشود آنجلیک که 200 سال قبل او را طلسم کرده در حال حاضر به خوبی و خوشی در حال گذر ایام است و بدش هم نمی آید که با بارناباس یاد دوران قدیم کند...

« سایه های تاریکی » احتمالاً اگر توسط تیم برتون ساخته نمی شد، می توانستیم آن را فیلم قابل قبولی معرفی کنیم اما مشکلات روایت داستان بیش از آن است که بخواهیم این ایراد را بر کارگردانی برتون نادیده بگیریم! اولین مشکل بزرگ « سایه های تاریکی » تعدد شخصیت های مختلف در داستان است که بعضی از آنها واقعاً اضافه و بی کاربرد هستند. البته این شخصیت هایی که عرض کردم همگی در مجموعه تلویزیونی اصلی که در سال 1966 به نمایش در آمد، حضور بسیار موفقی داشتند اما باید این نکته را توجه داشته باشید که حضور آنها در سریال « سایه های تاریکی » محدود به اپیزودهای مختلف بوده و هرگز شما نمی توانستید همه آنها را یکجا در سریال ببینید. ظاهراً تیم برتون که خود یکی از عاشقان این سریال به حساب می آید، دلش نیامده که هیچکدام از شخصیت های مورد علاقه اش را در نسخه سینمایی کنار بگذارد، به همین جهت شما در فیلم « سایه های تاریک » شاهد ترافیک شخصیت های مختلف و افزایش بی جهت مدت زمان فیلم هستید که روی هم رفته باعث سردرگمی مخاطب می شود. این سردرگمی بخصوص در اواخر فیلم که گره گشایی ها آغاز می شود بیش از پیش خود را نمایان می کند چراکه مخاطب به حدی درگیری رفتار شخصیت ها و اتفاقات متعدد و اضافی که در فیلم رخ می دهد هست که فرصت هیجان زده شدن از گره گشایی فیلم را ندارد!

« سایه های تاریک » در خلق موقعیت های کمدی هم با کمبودهایی مواجه است. با توجه به اینکه نام تیم برتون به عنوان کارگردان این فیلم مطرح بوده، انتظار می رفت تا حداقل بتوانیم شوخی های بامزه و موقعیت های فانتزی جذابی را که نشانه شاخص فیلمهای برتون است در « سایه های تاریکی » شاهد باشیم اما برتون ترجیح داده از شوخی های کلاسیک این ژانر ( که قدمت آنها به اواخر دهه ی 50 باز می گردد! ) استفاده کند. به همین جهت بخش کمدی فیلم که اغلب با حضور جانی دپ و اوا گرین شکل می گیرد، فاقد جذابیت لازم برای خنداندن تماشاگر سینمای مدرن هالیوود و طرفداران فیلمهای برتون است. متاسفانه ادای دین برتون به دن کورتیس به حدی بوده که حتی سعی نکرده جنس شوخی های فیلمش را به سال 2012 تغییر دهد و نتیجه اش این است که ما باید مجموعه ای از شوخی های بی مزه که در نیم قرن پیش محبوبیت فوق العاده ای داشتند را در سال 2012 تحمل کنیم!

اما این نظر شخصی منه هیچ کی نمی تونه از زندگی ما سر در بیاره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: